maandag 29 september 2014

Flabbergasted

Het is vandaag.
Vandaag is mijn dag.
Net als alle andere dagen natuurlijk, maar goed.
Ik loop naar mijn werk.
Zon op mijn snoet, boekentas in de hand, lach om mijn mond.
De schilder kijkt me aan vanaf zijn ladder en 
laat pardoes zijn schuurpapier uit zijn handen vallen. 
Flabbergasted.

Chill

Het is zondag.
Zondag is mijn dag.
Net als alle andere dagen natuurlijk, maar goed.
Ik hang met een vriendin op de loungebank in haar tuin.
Zon op mijn snoet, wijntje in de hand, olijfje in de mond.
Zegt manlief die buitenkomt: WOW, jij ziet er relaxed uit!
Chill day!

Smile

Het is dinsdag.
Dinsdag is mijn dag.
Net als alle andere dagen natuurlijk, maar goed.
Ik kies een hoekje in de vensterbank van Coffeelovers.
Zon op mijn snoet, cappuccino in de hand, noga in de mond.
Zegt het meisje dat binnenkomt: WOW you have such a beautiful smile!
Happy day!

vrijdag 26 september 2014

Rock chick

Ze zeggen dat ik zo leuk, lief en schattig ben.
Dat klopt, misschien. 
Maar nu wil ik zo'n vette lange trui
een glitterende dierenkop erop 
en studs natuurlijk.
Een zwarte glimmende legging eronder.
Hippe boots met bont, sterren en... studs.
Ik ben namelijk ergens stiekem óók een
stoere rock chick!

Bankhangen

De bittere smaak van het journaal, weggespoeld met koffie en chocola.
Veilig weggedoken onder een dekentje voor de spanning van Flikken.
Hoewel, zo spannend was het niet.
Anyway. Verder luisteren naar de Voice.
Hoe klinkt emotie? Wanneer is het raak?
Niet dat rode wijn helpt, maar lekker is het wel.

donderdag 25 september 2014

Wegdroommomentje

WOW! Het ruikt hier naar klaprozen, boterbloemen en grassprieten.
En, ssst! Hoor ze fluisteren: wat ben je mooi, lief en sterk.
Kijk nou wat een prachtige vrolijke kleuren onder die strakblauwe hemel!
Ik proef de frisse zure tintel van mijn mojito en ik voel me volmaakt gelukkig in mijn hangmat.

woensdag 24 september 2014

Één met Noorwegen

De wind buldert.
Ze duwt me vooruit.
Links. Rechts. STOP.
Ze houdt me tegen.
Draai je om.
Zie dat het dal er vredig bij ligt.

De wind buldert. HARD.
Ze blaast mijn zorgen uit mijn hoofd.
Ik blijf overeind. STOER. Wankel niet eens.

Ik sta zorgeloos in de bulderende wind.

Herinnering aan Noorwegen

Hetzelfde geluid.
Hetzelfde beeld.
Maar het is ander water.
Oneindig ander water dat
over mijn voeten stroomt.
Verkwikkend en verfrissend.
De zon verwarmt me en 
ik vervolg mijn weg.

De peilloze diepte van 
de afgrond is duizelingwekkend.
Maar ik sta stevig op de rotsen.
Zeker van mezelf.
Bedankt Moeder Natuur.

dinsdag 23 september 2014

onSCHATbaar

Ik zie mijzelf genoodzaakt mijn definitie van "vriend" bij te stellen.
Een vriend is significant betekenisvoller dan een toevallige voorbijganger 
met een gedeelde interesse. 
Vrienden houden niet van status quo. Ze dagen uit, geven vleugels en tissues. 
Ze zien je al doen waar jij stiekem van droomt.
Vieren jouw leven!

Zon

Goedemorgen zon, wat straal je fijn.
Je kust de wereld wakker.
Zet alles in een warm licht.
Zo mooi.
Gaap.

Je lokt me naar buiten.
De nieuwe dag tintelt.
Die grijns op mijn gezicht.
Wat heerlijk.
Huppel.

De zon en ik zijn maatjes.
Ze danst een stukje met me mee. 


maandag 22 september 2014

Friends

Als je wankelend over een wiebelige brug schuifelt
Als takken striemend schuren over je gezicht
Als torenhoge golven tegen je bootje beuken
Als alles om je heen kolkend grijs, hard en puntig is
Vrees niet. Stand tall. En weet dat ik naast je sta.
That's what friends are for! 

Dagje ziekenhuis

9 uur inchecken.
11 uur aan de beurt.
Of nee, wacht even.
Het wordt 13 uur.
En inderdaad opgehaald.
Uurtje opereren, uurtje slapen.
Hij zal nu zo wel komen.
Of over een uurtje of twee.
Eten, drinken, naar de WC.
Wachten op de arts en de apotheker.
21 uur thuis.

Fall

De wind kroelt door mijn haar.
De regen aait mijn gezicht.
Het dondert in mijn oren.
Het bliksemt in mijn hart.
Een storm blaast me ondersteboven,
neemt me dan mee naar omhoog.

Geraakt door kastanjes.
Gekieteld door nat gras.

Mijn paraplu is kansloos.
Ik geef me over.
Het is herfst.

maandag 1 september 2014

Start academisch jaar

Alle begin is moeilijk.
Waarom eigenlijk?
Ik begon al zo vaak,
Waarom dek ik me in?

Taal is brutaal, kruipt onder je huid.
Voor je het weet gelooft zelfs
je nuchtere zelf dat het moeilijk is.
Te moeilijk. Dit begin.

En toch doe ik het!
Een mooi, nieuw jaar wacht!