golvende lapjesdeken met
hier en daar een dromerig dorpje waar
een enthousiaste haan me begroet: BOE.
Ik volg de bordjes door een niemandsland dat
warm aangekleed is voor de kerst tot
bij de molen waar ik stop om
met wandelende pensionado's koffie te drinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten