Omi is dood.
Ze ligt met opa in het graf.
Samen, want ze hoorden bij elkaar.
Nu komen er weer nieuwe mensen,
zoals bijvoorbeeld ons kleine nichtje.
Zo gaat het leven altijd door!
Ze huppelt aan mijn hand in de zon
en geeft me college over leven en dood.
Makkie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten